TRADITIES
TRADITIONELE DOJO REGELS
TRADITIONELE KRIJGSKUNST-TITELS
Vroeger was er geen Dan-Kyu systeem voor traditionele krijgskunsten, er was enkel een Menkyo systeem via schriftrol. Het Dan-Kyu systeem startte rond 1887. In het Menkyo (schriftrol) systeem is er Shoden (Mokuroku), Chuden (Chu-Gokui), Okuden (Gokui), Menkyo (Shinan Menkyo) en Kaiden (Inka). Dit is de normale gang van zaken.
Ik geef wat meer uitleg over Takagi Yoshin Ryu. Deze Ryu-Ha werd opengesteld door Oriemon Takagi van 1644 tot 1654. De tweede generatie Umanosuke Takagi veranderde het systeem volledig met de theorie om het geweten van de wilg te gebruiken en In-Yo. Deze Ryu-Ha werd "Hontai Yoshin Ryu Takagi Ryu Jujutsu" genoemd. Daarna veranderde de 4e generatie Onihei Ohkuni dit in Kukishin Ryu Bo-Jutsu van Takagi Ryu Bo-Jutsu. Grootmeester Takamatsu Toshitsugu Sensei noemde deze Ryu-Ha "Hontai Takagi Yoshin Ryu".
Het systeem van Oriemon gebruikte de Takagi Ryu technieken van Tatara Shinden Shintoïsme, Kenko Ryu So-Jutsu (Yari), Muto Ryu So-Jutsu, Yagyu Ryu Kenpo, Ueda Ryu Ba-Jutsu (paardrijden), ... omdat hij Menkyo Kaiden (Grootmeesterschap) daarin had. De Ryu-Ha regel zegt dat de volgende generatie Grootmeester slechts 1 persoon kan zijn. Dit is de Soke. De andere Menkyo Kaiden Meesters zijn Shike (speciale Meester familie). Als een andere Menkyo Kaiden Meester deze Ryu-Ha naam wil behouden, kan hij niet zeggen dat hij Soke is en moet hij Shike of een andere titel dragen. Als hij zichzelf Soke/Soshi wil noemen in een nieuwe Ryu-Ha, moet hij een nieuwe stijl maken, dit kan hij omdat hij al enkele traditionele Ryu-Ha Menkyo Kaiden heeft. Als iemand een nieuwe Ryu-Ha opende zonder de juiste Ryu-Ha Menkyo Kaiden te krijgen, is hij niet in orde en kan niemand hem geloven.
Shihan was als traditionele regel van Okuden of Shinan Menkyo af een persoonlijke titel. Maar heden wordt men Shihan genoemd vanaf ongeveer 4e Dan of 6e Dan. Soms wordt men Shihan genoemd ook al is men Soke. Dit is heel verwarrend de dag van vandaag.
Het Hontai Takagi Yoshin Ryu Jujutsu schriftrol systeem is Shoden Mokuroku no Maki, Chugokui no Maki, Gokui no Maki, Menkyo no Maki, Kaiden Ryuko no Maki, Kukishin Ryu Bojutsu Menkyo no Maki, Kukishin Ryu Bojutsu Kaiden no Maki en Tora no Maki (Tijger schriftrol), ... .
De 13e generatie Grootmeester was Ikugoro Yagi. Hij was een Samurai van het Ako kasteel (Hyogo Prefectuur). In 1841 verloor hij zijn job (werd Ronin) en ging naar Akashi City. Hij opende daar een Dojo en onderwees Takagi Ryu Jujutsu en Kukishin Ryu Bojutsu. Hij gaf Menkyo Kaiden aan 3 personen zijnde Takema Ishitani, Kumataro Inoue en Togoro Fujita. Zij waren 14e generatie.
Takamatsu Sensei was de 16e generatie van de Ishitani lijn en Fujita lijn. Hij gaf aan Grootmeester Sato Kinbei Sensei de 17e generatie Ishitani lijn als Hontai Takagi Yoshin Ryu Ju-Jutsu, met Amatsu Tatara schriftrol en Tora no Maki. Grootmeester Sato Kinbei Sensei gaf aan Grootmeester Tanemura Shoto Sensei de 18e generatie van deze lijn.
Grootmeester Takamatsu Toshitsugu Sensei gaf aan Grootmeester Ueno Takashi Sensei de volgende generatie van de Fujita lijn als "Hontai Takagi Yoshin Ryu Ju-Jutsu". En Grootmeester Takamatsu Toshitsugu Sensei gaf aan Grootmeester Hatsumi Yoshiaki Sensei eveneens de volgende generatie van de Fujita line als "Hontai Takagi Yoshin Ryu Ju-Taijutsu".
Ueno en Hatsumi zeiden dat hun generatie de 19e was omdat zij telden vanaf So Unryu en Kiinokami Ito voor Orimon Takagi. Hatsumi was leerling van Ueno. Sato Kinbei was een oudere leerling van Takamatsu Sensei dan Ueno.
Grootmeester Tanemura Shoto Sensei ontving Grootmeesterschap van de Inoue lijn en leerde de Mizuta lijn ook.
Vandaag zijn er andere Soke in Ako en Kobe en sommige lijnen splitsten af in Takagi Ryu, Hontai Yoshin Ryu en Kukishin Ryu. Als er zoals hier geen beslissing genomen wordt over de volgende generatie Soke, komen er verschillende Soke tevoorschijn.
© Grootmeester Tanemura Tsunehisa Shoto Sensei (Bu-Fu Magazine)
DE ESSENTIE VAN BUDO ALS BEOEFENAAR
Budo is Budo, dat is alles. Budo is een grote Japanse erfenis die onze voorouders ontwikkelden voor volledige overwinning, door gevechtservaring met hun bloed en zweet. Het is geen Budo als er niet wordt gedacht aan gevecht en gevolg in een echt gevecht. Als je in Budo een gevecht verliest, zie je de dood voor ogen. De Budo beoefenaar moet steeds de vastberadenheid hebben om al dan niet te sterven. Verwar echte Budo niet met Bushido dewelke ontwikkeld werd in het feodale tijdperk als een Samurai theorie over Zen en Confucianisme. We moeten onszelf leren controleren door middel van Budo training. Als je Jutsu (techniek) en Michi (weg) verdeelt, en als je probeert om te vergelijken met sport en sporter, dat is het idee zoals in Europa. Dan zijn de Ho en Michi gewoon één.
Sport wordt beslist door regels, heeft een gewichtssysteem, start het gevecht beginnende met een eed en heeft een imperium. Dit is ver weg van de echte Budo weg van Japan en het Oosten.
Om te trainen in Budo moet men de originele Kata correct doen, zelfs alle stappen of zwaaien die voorgaande Meesters nalieten als de Ryuha. Zo kunnen we op het punt komen dat we de weg nooit verliezen.
Bepaalde sporters zeiden dat enkel Kata trainen is zoals een gietvorm waar men niet uit kan om de variaties of applicaties ervan te kunnen zien. Ik denk er niet zo over. Als het zo is, is de instructeur niet goed. Vandaag zijn er veel rare krijgskunst-demonstraties die lijken op films.
Om te trainen in Budo moet men zich kunnen concentreren met een sterke Ki. Zodat deze Ki kan zien in het hart van de tegenstander en zodat deze bang zal worden. Als men dit niet kan, is men als krijgskunstenaar niet geschikt voor echte gevechten. Als iemand traint als een acteur dan is men Budo aan het spelen. Zelfs nadat men een hevige verwonding heeft opgelopen mag men nooit vluchten en zelfs als je nek is overgesneden mag je je nooit overgeven tot je neervalt en je vijand volledig hebt verslagen.
Als je enkel werpt om een punt te behalen (zoals in competitie), zal je nooit echte Budo punten behalen.
Na Wereldoorlog II, kon Japan heropgebouwd worden en hadden de Japanners een goede levensstandaard. Maar ondanks de economie die bloeit, als men zijn traditionele cultuur verliest is het heel moeilijk om opnieuw herop te bouwen. Als men niet probeert te behoeden en nu te leren, zal traditionele Japanse Budo snel verloren gaan.
Ik hoop Japanse Budo te kunnen leren en trainen in plaats van veel tijd door te brengen enkel als gevechtssport-beoefenaar met de Budokan (Japan Budo Center) en Budo klas van de universiteit. Zij controleren teveel krijgskunsten en worden uitgelachen door krijgskunstenaars in China en Azië. Zulke dingen zijn zeer beschamend voor de traditionele Japanse krijgskunstenaar en voor Japan zelf ook.
Ik zeg opnieuw dat krijgskunst (Budo) geen sport is en geen speel-theorie is van Budo, en het is onbelangrijk hoe lang de schriftrol is. Het allerbelangrijkste is training en oefenen. Er is een heel bekend spreekwoord in China: "De persoon die de weg goed kent zegt dit nooit, maar de persoon die de weg niet goed kent zegt dit gauw".
Grootmeester Sato Kinbei Sensei - 1948
INTERVIEW
Interview met Grootmeester Tanemura Tsunehisa Shoto Sensei
door Peter Nunn (BBC journalist)
BBC Radio 5 Live 909-693 MW
5 december 1999 - La Spezia - 4th Italy Tai-Kai
Ninpo is een compleet systeem, niet enkel 1 stuk van krijgskunsten en niet enkel fysieke technieken; de ganse spirituele wereld en technische wereld tesamen met de fysieke wereld en ik zou zeggen dat eigenlijk alles er mee in zit.
Manieren zijn het belangrijkst in deze krijgskunst. In de hedendaagse wereld, worden manieren bijna niet meer onderwezen. Op school worden geen manieren meer onderwezen, ouders leren geen manieren meer, kinderen luisteren niet naar hun ouders of naar anderen als manieren worden onderwezen. Enkel in de Dojo, waar ware traditionele krijgskunsten worden onderwezen, worden echte manieren onderwezen. Een volgend belangrijk punt is, personen met goede manieren kunnen goede technieken gebruiken zonder het doel om te doden. Deze ware technieken zijn gevaarlijk, dus is een goed hart hebben heel belangrijk. Een leerling zal enkel de technieken gebruiken voor zelfverdediging of voor anderen te helpen.
De ware Ninja zegt of toont nooit dat hij Ninja is. Hij gedraagt zich als een normaal persoon. Enkel in tijden van nood op wereldvlak komt hij naar buiten en verdedigt hij en maakt hij vrede, hierna verdwijnt hij weer. Dus wat ik momenteel doe is geen Ninja zijn, ik ben een Ninpo krijgskunstenaar. Nu is het tijd van nood voor de traditionele Japanse krijgskunst Ninpo.
Dus ik moet opnieuw tonen wat de ware traditionele krijgskunst is als deel van de Japanse cultuur en opruimen wat overbodig is.
Gevechtssport is goed voor de gezondheid en voor de Ki (energie). Traditionele krijgskunsten zijn niet zo aantrekkelijk omdat er enkel pijn is en geen titel-wedstrijden en men zeer veel geduld moet oefenen. Het duurt heel lang vooraleer men alles volledig kent. De meeste personen houden hier niet van en hebben geen geduld tot de tijd van succes er is. Natuurlijk is dit heel hard omdat men levens moet redden en men moet kunnen verdedigen tegen moordenaars. Een moordenaar is een specialist in het doden, dus hoe moet men zich verdedigen tegen hem zonder hard te trainen?
Het allerbelangrijkste is, blijf eender welke weg volgen, zelfs gevechtssport, het heeft geen belang. Blijf de weg volgen zodat je kan begrijpen wat uw doel/missie in dit leven is. Als je dit ontdekt hebt, ben je een echte krijgskunstenaar en kan je een dienst aan de maatschappij op wereldvlak bewijzen. Je bent gelukkig en je kan ook gelukkig sterven.
Mijn missie is spiritueel alsook krijgskunsten. Als krijgskunstenaar de weg tonen en de spirtuele wereld introduceren. Dit is mijn missie.